Ik heb lang nagedacht over wat ik zou typen. De waarheid is, dat je zo veel voor me gedaan hebt, dat het amper in woorden uit te drukken is. Je hebt me een veilig gevoel gegeven, een luisterend oor geboden, een spiegel voorgehouden en last but not least: je hebt me mezelf terug laten vinden. Na al die jaren pleasen en rekening houden met een ander, was ik mezelf kwijtgeraakt. Wat was nu eigenlijk van mij? Wat wilde ik nu echt zelf? Ik ben je dankbaar voor de kracht die je uit me hebt weten te halen. Dat ik weet waarvoor ik sta en dat ik goed ben zoals ik ben. Dat gevoel er is om te doorvoelen en niet om weg te stoppen. Lieve Corlinda, dankjewel!

Ik had last van vermoeidheid, rusteloosheid en het gevoel dat er niks meer bij kon. Hoe kon het dat ik alles had en toch niet blij was? Het is confronterend om naar je eigen doen en laten te kijken. Het is zelf hard werken en stappen durven zetten. Maar het is goed, ik heb weer energie en rust. Ik kan stil zitten zonder onrust. Ik kan kiezen voor iets dat goed voor mezelf is om nu te doen. Er is ruimte voor nieuwe dingen en ik durf uit mijn vertrouwde cirkel te stappen. Het is voor mij een bizar gevoel om te zeggen, maar:”Ik ben trots op mezelf!”